Gedicht

Wat had kunnen zijn

On Shedded Leaves

When grasses wild
swept wide my wintery moor
and cool winds
gathered upon the air,
an hour-glass faraway
with weary grains
drew out my clouded dreams
slipping ever faster
in the soft smoke of timely day.
And even as the leaves withered
I sought still
to gather thoughts
of what and when and might have been.

John Scully

Hoeveel niet-geleefde levens draag jij met je mee?

2 gedachtes over “Wat had kunnen zijn”

  1. Ik ben tot het besef gekomen dat ik niet worstel met ‘dat wat had kunnen zijn’, als wel met ‘dat wat ik (niet) had moeten doen’.

    ‘Kunnen doen’, mompelt de auto-corrector in mijn hoofd.

    De uitkomst, de niet-geleefde levens, leek al jaren niet meer interessant. Er moest een schuldige worden gevonden. Ikzelf, natuurlijk. Schuldig waaraan? Alles, natuurlijk.

    Het is nog niet zo lang dat ik me ben gaan realiseren dat ik voornamelijk schuldig ben aan het niet leven van het leven dat ik wél leef.

    ‘Goh’, dacht ik, ‘da’s ook suf. Laat ik daar eens mee ophouden’.

    Het bevalt me.

    S.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *